Op 23-jarige leeftijd komt Thierry Germain aan vanuit zijn geboortestreek Bordeaux.
Een thermische schok, want hij zal er twintig jaar over doen om te wennen aan het “milde klimaat van Anjou”.
Deze energiekeling uit de Gironde schikt zich ernaar. Hij is tot rust gekomen, gegroeid, om zich ondergeschikt te maken aan de gewassen waaraan hij zich wijdt. Zonder de wind die bepalend is voor de wijn, uit het oog te verliezen.
De biodynamische wijnbouw is geen teeltwijze,
het is een manier van zich open te stellen die pas mogelijk is wanneer het team ze zich eigen maakt en zich erop toelegt.
De vruchtbare aarde koestert het leven.
Deze maternale band krijgt alle aandacht, zodat de gewassen naar de lucht en het licht zouden reiken, hun levensenergie.
Op de weg naar de ideale hele tros, blijft de energie beschermd door het schilletje dat steeds minder wordt gemanipuleerd om de zuiverheid ervan te bewaren.
Door het evenwicht van de plant en de bodem kan er vroeger worden geoogst, de rijpheid wordt bereikt vooraleer de temperaturen gaan stijgen, de mineraliteit blijft behouden vooraleer ze verdwijnt in overrijpheid en de reddende spanning komt er dankzij de “rijpe aciditeit”, die ver afstaat van die uit geïnfundeerde gewassen …
Voor het rijpingsproces: ook hier, vermijden om de wijn aan te raken, maar luisteren naar wat hij te zeggen heeft. Het gedroomde reservoir voor hem vinden en altijd werken op de massa om het fruit te behouden. Voor de witte wijnen, een ovalen foudre, meer hoog dan breed. Voor de rode wijnen, een ronde foudre, die van de Loire voor het vlezige en florale karakter in de mond. De wijn eraan herinneren van waar hij komt om hem niet te choqueren, zodat hij in zijn element blijft.
